vrijdag 28 mei 2010

Bangkok (nog even niet)


Ronald en Stephan logeerden vorige week dus bij ons. Eigenlijk zouden ze vrijdag al vertrekken maar boekten hun tickets om naar woensdag. Zo konden ze de situatie in Bangkok nog even aankijken. Wijzelf vetrokken zaterdag naar Jordanië dus ze hadden het huis voor zich alleen. Maar voor die tijd gingen we met z'n allen naar Mall of the Emirates (zie alle foto's).





Hoe onze vakantie in Jordanië was? Lees het in de volgende bijdrage van Woestijnbloem! Binnenkort online!

woensdag 19 mei 2010

Hap, slik, weg

"Uw pasje is ingenomen. Neem contact op met uw bank". Huh?! Daar sta je dan. Yvonne wilde geld opnemen, maar helaas reageerde het aanraakscherm nergens op. Verkeerd schoonmaakmiddel gebruikt? En dan ben je je bankpas dus kwijt. Gelukkig is er altijd nog de creditcard, dus 's avonds stond wel gewoon een warme maaltijd op tafel.

Toen we net in Dubai woonden, had Domien een bankrekening geopend. Er komt dan een accountmanager langs op kantoor. Heel gemakkelijk, zou je zeggen.
Dus toen de machine Yvonne's pasje had ingeslikt, was dat een mooie gelegenheid om weer contact op te nemen met de accountmanager. Om een héél lang en ingewikkeld verhaal kort te maken: we moesten een gezamenlijke rekening openen waarop Domien dan maandelijks zijn salaris vanaf de 'oude' rekening moet overmaken. Alleen dan kon Yvonne een betaalpas krijgen. De creditcard van de 'oude' rekening kan ze wel gewoon gebruiken, dat dan weer wel...



Ondertussen hebben we weer logees. Ronald (Yvonne's broer) en Stephan zijn hier even bezoek op doorreis naar Bangkok. Sophie kon de hoge hakken en pruik van Stephan niet weerstaan!

donderdag 6 mei 2010

Je woont te lang in Dubai als...

Niet zelf verzonnen, maar erg grappig.

Je weet dat je te lang in Dubai woont als:
- You're not surprised to see a goat in the passenger seat
- You believe that speed limits are only advisory
- You expect all police to drive BMWs or Merc's
- You believe that the definition of a nanosecond is the time interval between the time the light turns green and the time that the guy behind you begins to blow his horn
- You make left turns from the far right lane
- You understand why huge 4x4s must slow down to a snail's pace whilst crossing a speed bump yet hurtle through a wadi at 100kph
- When you realise that the black and white stripes in the road are not a zebra crossing, just bait to get tourists into the firing line
- When a problem with your car AC or horn is more serious to you than a problem with the brakes

-

dinsdag 4 mei 2010

Chaos in de Emiraten

Misschien denken sommige lezers van Woestijnbloem weleens: "Mm, dat Dubai klinkt zo gek nog niet. Ik zou er best ooit willen wonen". Nou, het is ook heel leuk. Behalve als je Iets Moet Regelen. Zoals de plotseling geïntroduceerde, verplichte ID card.

Voor het aanvragen van de ID card moet je naar de Identification Authority. In principe kun je geen afspraak maken. Tenminste, als je nu belt kun je misschien nog net voor 1 januari op afspraak terecht. Maar het nummer is al dagen overbezet en via internet schijnt het ook niet echt te lukken. Dus feitelijk moet je naar zo'n kantoor gaan en uren wachten. Maar regels zijn hier geen regels dus de officemanager van Domien's werk had iets georganiseerd. Dinsdagochtend konden we er terecht.

Toen we rond 9.00 uur daar aankwamen, stuurde de bewaker ons echter onverbiddelijk weg. We moesten morgen maar terugkomen. Teveel mannen zaten te wachten, alleen vrouwen kregen vandaag nog een nummer (er zijn aparte 'balies' voor mannen en vrouwen). Uh...? Tijd om de officemanager te bellen. Die zei dat we naar de centrale balie moesten lopen. Nadat Domien de woorden "Hay Group" liet vallen, werd dezelfde bewaker gesommeerd ons naar meneer die en die te brengen.

Het leek wel een vliegveld, zoveel mensen zaten te wachten tot hun nummer omgeroepen werd. En wij konden zo doorlopen, dat was wel enigszins gênant. Maar daarna was het alleen nog een kwestie van een foto en vingerafdrukken maken en betalen. Tenminste voor Domien, die stond zo weer in de hal.

Yvonne moest namelijk ook voor Sophie een kaart aanvragen. Kinderen hoeven niet persoonlijk langs te komen, een pasfoto is genoeg. Na veel overleg en heen en weer geloop met Sophie's paspoort (o.a. naar Domien bleek later), kwam het verlossende woord: de kleur blauw op de achtergrond van de pasfoto was te donker. Bij de fotowinkel wisten ze het zo goed... Maar Sophie staat wel geregistreerd en nu hoeven we 'alleen even' een andere pasfoto af te geven bij de centrale balie. En dan 'komt het goed'. Natuurlijk.

Vervolgens zorgde Yvonne's paspoort voor problemen. Nadat de medewerker een paar keer was weggelopen met het paspoort, kwam Abdullah maar weer erbij. Voor de tiende keer. Want tja, wat was nou de achternaam? En wat betekende 'e/v'? Uiteindelijk kwamen ze er samen -met een beetje hulp van Yvonne- wel uit. Het maken van de vingerafdrukken ging vrij snel, ondanks dat de medewerkster continu zat te sms'en.

De ID-card zorgt momenteel voor enige chaos in het land. In Abu Dhabi bijvoorbeeld, staan mensen vanaf 4 uur 's morgens al in de rij om een nummertje te bemachtigen. In de hoop 's middags de aanvraag te kunnen doen. De politie moet erbij komen om de rijen af te zetten en de boel in de gaten te houden. In Dubai is het niet veel beter.

Veel mensen willen snel zo'n kaart hebben. De overheid maakte namelijk ineens bekend dat je de ID card nodig hebt om je auto te laten registreren (moet elk jaar), een bankrekening te openen enzovoort. Maar... banken en de instantie waar je je auto moet registreren, hebben geen officiële richtlijnen gekregen. Dus veel instellingen doen er niet aan mee of weten het zelf ook niet zo goed.

National ID cards - what is going on?

maandag 3 mei 2010

Oranje boven

Terwijl in Nederland de Koninginnedagvierders nat werden van de regen - althans wat we ervan zagen op tv - werden wij nat van het zweet.

Afgelopen vrijdag vierden we koninginnedag (voor kinderen), georganiseerd door de Nederlandse Vereniging. Compleet met een Beatrix die over de rode loper naar haar troon liep, oud-Hollandse spelletjes en een kinder-vrijmarkt. En heel veel oranje natuurlijk.

Het was al een hete ochtend (40C om 9.30 uur). De festiviteiten vonden plaats op de binnenplaats van een school. Heel handig overdekt met van die schaduwdoeken. Die weliswaar boven de zon tegenhouden, maar ook de warmte eronder. Er was nauwelijks zon, maar met al die mensen, rondrennende kinderen en versgebakken hamburgers werd het warm. Erg warm. Gelukkig konden we af en toe vluchten naar de gangen waar wel airco was. Maar Sophie vermaakte zich uitstekend en de Hollandse koekjes waren erg lekker!