Vakantie!

Sophie heeft na al het harde werken van de afgelopen weken eindelijk zomervakantie. Negen weken lang, waarvan we zoals elk jaar ook een gedeelte in Nederland gaan doorbrengen.

Twee weken geleden had ze al de 'Exhibition' over de met uitsterven bedreigde ijsbeer succesvol afgerond (zie foto 1 en 2, en Wat doen die ijsberen in Dubai?

Het t-shirt dat de kinderen droegen was speciaal voor deze 'Exhibition' ontworpen, en de kleur was afhankelijk van in welke groep de leerling zat: Milieu, Mensen of Dieren.

Afgelopen dinsdag was de 'graduation', een soort diploma-uitreiking (foto 3: Sophie krijgt haar diploma; foto 4: Sophies klas). Want grade 5 is het laatste jaar van de lagere school.

Behalve toespraken van de directrice en het hoofd van de PYP (lagere school), hielden kinderen afscheidsspeeches in de vier talen die gegeven worden op Sophies school: Arabisch, Duits, Frans en Engels.

's Avonds was het lang verwachte en weken naar uitgekeken 'afstudeerfeest'. De catering werd verzorgd door een chique hotel in de buurt (we wonen tenslotte in Dubai), dus de kinderen aten allerlei lekkere hapjes aan met witte tafellakens bedekte tafels, zittend op zachte stoelen met witte hoezen.

De moeders van het feestcomité (inclusief Yvonne) hadden overdag de tafels en de aula versierd met onder meer (helium)ballonnen, papieren bloemen en zilveren sterren. Zelfs de cupcakes waren in zwart, paars en zilver; het kleurenpalet van de versiering.

Na het dinner was er disco en konden de 71 kinderen uit hun dak gaan, samen met de juffen en meester van de vier grade 5-klassen.

Dingen die je alleen in Dubai zegt

Dat het leven in Dubai verschilt van dat in Nederland, zal de lezers van Woestijnbloem inmiddels duidelijk zijn. Maar dat het je manier van praten beinvloedt, zal niet iedereen weten.

Op een populair forum vroeg iemand aan de lezers welke dingen ze nog nooit gezegd hadden voordat ze verhuisden naar Dubai. Hieronder staan een paar van die uitspraken. Grappig, maar herkenbaar: het zou zo maar kunnen dat je het iemand hoort zeggen. Ja, zelfs ons.

“Waar is de ladies-only wachtrij?”
“Heeft het ziekenhuis valet parking?”
"Is dat een profit of non-profit school?"
"Sorry, kinderen, het is te warm om te gaan zwemmen."
"Doe je schoenen aan, anders verbrand je je voeten."
"De deur hoeft niet op slot, hoor."
"Waar staat het strijkijzer eigenlijk?"
"Waar slaapt jullie chauffeur?"
"Kan ik van tevoren een deken bestellen voor de bioscoop?"
"Waar kan ik ijsblokken voor het zwembad kopen?"
"Welk onderhoudsbedrijf kun je bellen om een gloeilamp te vervangen?"
"Kinderen, kijk: wolken!"
"Wat is je beste prijs, niet de prijs voor toeristen. Zie ik eruit als een toerist?"
"Dat hotel is zo oud. Het is al minstens vijf jaar geleden geopend."

Wat doen die ijsberen in Dubai?

Sophie sluit binnenkort haar lagere schooltijd (PYP) af en gaat na de zomer naar de middelbare school (MYP). Ja, ze is net 11 geworden en nee, ze heeft geen klas overgeslagen.
Net als in veel andere landen gaan de kinderen hier vanaf 11 jaar, dus na 'groep' 7, naar de middelbare school. Nou ja, geen groep 7 eigenlijk, maar grade 5. Hoewel dat op andere scholen hier weer year 5 of year 6 is, afhankelijk van het curriculum. Om het nog even wat verwarrender te maken.

Overigens is de overgang voor Sophie niet zo groot: het is op dezelfde campus en zelfs in hetzelfde gebouw. Een aantal leraren kent ze al, omdat die les geven aan leerlingen van zowel de lagere als de middelbare school. En natuurlijk gaan veel klasgenoten 'mee' naar de volgende klas. Daarnaast kent Sophie al aardig wat MYP-leerlingen, onder andere dankzij activiteiten als sportdag, National Day en International Day.

Hier in Dubai doen de leerlingen dus ook geen Cito-toets, want ze kiezen niet een bepaald schooltype. Iedereen gaat naar Secondary School; er is alleen onderscheid in niveau met bepaalde vakken (wiskunde, Frans, Arabisch). Bijvoorbeeld: kind X heeft Franse les op niveau 'Beginner', Wiskunde op niveau 'Advanced' en Arabisch op niveau 'Intermediate'.

Maar goed, de ijsberen. Voor het zover is en Sophie en haar klasgenoten door mogen naar de volgende klas, moet er nog hard gewerkt worden. De PYP wordt altijd afgesloten met een uitgebreide exhibition waar de leerlingen al hun geleerde vaardigheden moeten laten zien. Het is een groot project waar ze een kleine drie maanden intensief mee bezig zijn; soms in groepjes, soms individueel.

Sophie koos voor de groep Bedreigde Diersoorten en daarbinnen koos ze invidueel voor de ijsbeer. Dingen die ze moest doen, zijn onder meer: uitgebreid onderzoek doen, een boekje maken, een folder, een enquête houden, borden/materiaal ontwerpen voor de expositie zelf en een 'actie' doen. Dat laatste kan bijvoorbeeld in de vorm van een ingezonden brief naar de krant, maar ook d.m.v. fundraising. Sophie heeft ijsbeer-vingerpoppetjes gemaakt die ze gaat verkopen tijdens de expositie om geld in te zamelen. Dus nadat we in het weekend eindelijk wit vilt op de kop getikt hadden (nee, hier geen V&D of Pipoos waar je dat even haalt), konden we zaterdagmiddag aan de slag met de poppetjes. Want Sophie moest ook nog haar action plan schrijven.
Het heeft zo z'n nadelen, het hebben van een creatief kind.

Maar nog een week doorbijten en dan begint de drie dagen durende exhibition, voorafgegaan door een voorstelling voor de ouders (met zang, dans enzovoort). Ook nog. De week erna, tijdens de graduation, moeten de leerlingen een speech houden, krijgen ze het PYP-diploma en is er een examenfeest.
Maar daarna hebben ze negen weken zomervakantie!

Man op het strand

Na de vorige bijdrage op Woestijnbloem over vrouwelijk huishoudelijk personeel dat er onsmakelijke gewoontes op na houdt, is het nu de beurt aan de mannen in Dubai. Een gedeelte van de mannen in ieder geval: de working class mannen die op hun vrije dag met z'n allen naar het strand gaan. En bij gebrek aan een zwembroek in hun ondergoed de verkoelende zee in stappen. Dat op zich zorgt nog niet voor veel commotie. Wel als de mannen weer kletsnat uit de zee komen. De witte onderbroeken die ze zonder uitzondering dragen zijn dan namelijk doorzichtig geworden en laten niets te raden over. Niet zo prettig voor de vrouwelijke badgasten en kinderen.

Tja, Dubai is conservatief en islamitisch, dus wordt in de kranten regelmatig geklaagd over de badende arbeiders en hun ‘zwembroeken’. Overigens ook over de toeristen uit bepaalde landen van Europa in ‘zwemkleding’, die op een strand aan de Spaanse kust misschien geen wenkbrauw omhoog doet schieten bij de andere badgasten die hun roes van de nacht ervoor liggen uit te slapen. Maar hier op het strand en rond de zwembaden wel...