Indengels

Gisteravond keken we naar een tv-programma over India. Als iemand iets in het Engels zei, verscheen de Engelse ondertiteling in beeld. Maar wij konden het gemakkelijk verstaan. We merken dat we inmiddels gewend zijn aan Engels met een (zwaar) Indiaas of Pakistaans accent. Of Filipijns; de meeste customer service-medewerkers komen daar vandaan.

Toen we net in Dubai woonden, was dat nog weleens lastig. Toen moest er regelmatig iets afgeleverd/gerepareerd/aangesloten/omgewisseld worden, waarvoor afspraken gemaakt moesten worden. Nadat je voor de derde keer moet vragen of iemand wil herhalen wat hij zei, wordt dat best genânt. Je probeert het dan nog met bijvoorbeeld “Sorry, de verbinding is heel slecht. Kunt u het nog een keer herhalen.” En dan maar hopen dat je een paar essentiële woorden verstaat, zoals de dag en, met een beetje mazzel, het tijdstip. Of “10 uur” dan voor, om of na 10 uur is, bleef gissen. Ook Domien had het wel eens lastig omdat veel van zijn klanten uit India of Pakistan komen. Natuurlijk spreken die aanzienlijk beter Engels dan de gemiddelde klusjesman of chauffeur, maar toch.

Inmiddels maken we ons er ook niet meer druk om en kennen de trucjes. In de woordenbrij herken je altijd wel een paar woorden en dan herhaal je net zolang je vraag, tot ze ja of nee zeggen. “Blablablabla”. “Jullie komen morgen?” “Blablabla” “Dus jullie komen morgen?” “Ja”. “Hoe laat?” “Blabla 12 uur bla” “Om 12 uur?” “Blabla” “Morgen om 12 uur?” “Ja” “Voor of na 12 uur?” “Blablabla” “Ok, tot morgen”. Op dat moment geven we het meestal op en zien we wel of en hoe laat er iemand komt. Ook al zeggen ze dat ze voor 12.00 uur komen, dan kan het zomaar 20.00 uur worden. En het komt voor hen ook niet zo nauw. Geef je bijvoorbeeld netjes door dat je voor 9 uur niet thuis bent of ‘s middags pas na 15.00 uur, dan komen ze gerust juist op die tijden. Of ga je op vakantie en bel je om te zeggen dat je even geen waterflessen hoeft...juist.

Wat lastiger kan het worden als je de richting vraagt aan een security guard. Eerst kijk je nog vertwijfeld om je heen. Staat er iemand achter je auto? Hij praat toch niet Hindi tegen jou? Maar dan herken je ineens “left” in het verhaal dat hij tegen je opsteekt en herhaal je langzaam en duidelijk articulerend de essentiële woorden. En rijd je maar weg, op de gok je weg vervolgend en balend dat je de navigator niet bij je hebt.

We kunnen er nu wel om lachen. Bovendien is het voordeel van de grote Indiase gemeenschap natuurlijk het zeer ruime assortiment Indiaas eten in de supermarkten. En prachtige, handgeborduurde Indiase wandkleden die bijna niets kosten (zie foto’s voor onze nieuwste aanwinsten).