Op slot

Toen we in ons huis kwamen, viel ons op dat overal sleutels aan haakjes hingen. Elke deur kan op slot. Niet alleen de slaapkamers, de keuken en badkamers (naast een gewone draaiknop), maar ook de bergruimte, het washok (want wasmachines zijn heel populair bij inbrekers) en de bezemkast. Maar dat is niet alles. Zelfs op onze koelkast en telefoon zit een slot. En dat is standaard; elke koelkast in de winkel had een slot. Is het tegen kinderhandjes? Om te voorkomen dat inwonend personeel familie belt of de koelkast plundert? Of is het bedoeld voor al te vrijmoedige logees? Wij weten het niet...

Alles in ons huis heeft dus een slot. Nu onze voor- en garagedeur nog. Daar zit natuurlijk wel een slot op en we hebben wel een sleutel. Maar we willen een ander slot. De bewaker van onze 'community' wist wel iemand. Na verschillende pogingen om een afspraak te maken waarbij hij niet kwam opdagen, hebben we maar een Brit gebeld die de sloten komt vervangen. We vinden het multiculturele aspect van Dubai nog steeds hartstikke leuk. Alleen is het soms lastig afspraken maken als je weet dat de persoon aan de andere kant Engels spreekt maar je er geen touw aan vast kunt knopen. Met het bezorgen van de wasmachine, fornuis enzovoort hadden we dat ook steeds ("ik denk dat hij om 10.00 uur komt, als ik het na drie keer vragen goed verstaan heb").

Niet dat Dubai zo crimineel is. Integendeel, het is juist veilig. Inbraken en diefstal komen weinig voor. Als iemands portemonee wordt gerold, staat er de volgende dag een verontwaardigde brief in het gratis krantje dat hier huis-aan-huis wordt verspreid. "Let op! Bij dat en dat pretpark is mijn portemonnee gerold! Wat een schok, er zijn zakkenrollers actief in Dubai". En dat in een stad met 1,2 miljoen inwoners.

Winter in Dubai

We wonen nu ruim een week in ons huis en het bevalt goed. Er staan nog wel hier en daar dozen (nou ja, best veel) omdat we niet genoeg kasten hebben. Maar we zijn in het weekend naar Ikea geweest en morgen wordt alles gebracht. En dat niet alleen -let op- het wordt zelfs in elkaar gezet! Dan kunnen we eindelijk alle boeken uit de dozen halen. En Sophie heeft dan een echt bureau en een kast voor haar speelgoed. En hebben we een eettafel. En een tv-kast voor onze tv die we nog steeds niet gekocht hebben... We hebben sinds we in Dubai wonen nog geen tv gekeken, zelfs niet in het hotel. Alleen Sophie kijkt via internet naar Spangas en het jeugdjournaal. Maar goed, een tv is wel leuk. Kunnen we naar BVN kijken!

Het is dus ook winter in Dubai. Overdag is het zo'n 24-26 graden. Domien en Sophie zijn in het weekend een paar keer naar het zwembad geweest, maar ze waren (vrijwel) de enigen. De meeste bewoners vinden het te koud om te zwemmen. Alleen pas aangekomen Dubaiaantjes zoals Sophie vinden het lekker zomers zwemweer. Het is in ieder geval wel heel moeilijk voor te stellen dat het in Nederland sneeuwt!

Happy bunny

Sophie's konijn Tommie heeft ook eindelijk z'n welverdiende plekje gevonden. Eerst het avontuur in het vliegtuig. Toen bijna drie weken in het hotel waar hij weinig uit z'n kooi mocht. En stiekem natuurlijk; de deur ging op slot en de hanger 'privacy please' buiten aan de deur. En dan nog ging regelmatig de bel: de schone was die gebracht werd, een schoonmaker om te vragen wanneer ze moesten schoonmaken, twee keer roomservice voor de buren enzovoort.

Maar na drie weken afzien is Tommie weer helemaal happy. Onze tuin is behoorlijk groot en er ligt vooral zand en hier en daar wat gras, en er kan geen dier in of uit dankzij de muren. De vorige bewoners hebben de tuin laten verpieteren. Het irrigatiesysteem is er wel, het gras (bijna) niet. Ideaal voor een konijn dus. Graven in het zand, keihard rondjes rennen, onder de enorme tomatenplanten doorsluipen, vrolijk springen... Kortom, we hebben een very happy bunny! (Hij was altijd al heel relaxed, nergens bang voor en tam, en dat is hij nu nog steeds. Ook na de vliegreis was hij rustig en huppelde vrijwel meteen rond).

Verhuisd!

Afgelopen zaterdag zijn we verhuisd naar ons huis! Het was vorige week nog even spannend of we snel konden verhuizen. Hier moet je namelijk een of meerdere bankcheques (met verschillende data voor een jaar) aan de huiseigenaar geven als je het huurcontract tekent. Je betaalt dus niet per maand, via een bankoverschrijving. Maar voor cheques heb je een bankrekening nodig. En die wordt pas actief als je een verblijfsvisum hebt. En dan moeten de cheques nog gedrukt worden... Kortom, we hadden een huis gevonden waar we een paar dagen later al in konden. Maar geen cheques. Met allerlei kunst- en vliegwerk is het toch gelukt en kregen we donderdag de sleutel.

Vrijdag gingen we schoonmaken. Tegen de afspraak in -het begint al te wennen- hadden de schilders het huis vies achtergelaten. Maar zaterdag werden onze spullen gebracht. Zo heerlijk: al onze kleren weer, koffie drinken op onze eigen bank, slapen in ons eigen bed.

En sinds vandaag hebben we ook internet! Dat had even wat voeten in de aarde, want dat kun je niet via internet ofzo regelen. Je moet dan naar een service center gaan (niet in de buurt natuurlijk) en dan komt er een paar dagen later iemand langs, ook al is in elke kamer een aansluiting. Maar nu hebben we en internet en telefoon en een uitgebreid tv-pakket (Showtime Family, jaja). Nu nog een tv kopen...

Two agents, one client, no key

We hebben een geschikt huis gevonden! Het wordt nu nog geverfd en schoongemaakt, en we moeten nog wat dingen regelen - zo eenvoudig gaat het allemaal niet in Dubai, hoor! Maar als het goed is kunnen we er rond het weekend in, dus donderdag of zondag. Het was allemaal wel grappig vanmiddag (nou ja, wel gênant op het moment zelf). Ik (Yvonne) had vanmorgen maar weer een belrondje gedaan langs de advertenties op internet. We zochten een bepaald type huis in een bepaald gedeelte van een wijk, die het gunstigst is voor de 'school run'. Er werden een paar aangeboden, met verschillende vraagprijzen. En ze -wonder, wonder- waren allemaal nog beschikbaar. Een agent zei dat de deur open was, omdat er geschilderd werd. We konden 's middags gaan kijken. Met twee andere agenten maakte ik een afspraak.

's Middags ter plekke belden we de eerste agent en reden naar het huis. Daar bleek dat de schilder het huis per ongeluk had afgesloten; het duurde vervolgens bijna een uur voordat de schilder er weer was en we het huis konden bekijken (hij zou er binnen 10-15 Dubaiaanse minuten zijn). Maar ondertussen (1).... Toen we daar stonden te wachten, kwam nr. 32 me opeens bekend voor. Uit mijn tas viste ik het briefje met allerlei krabbels, telefoonnummers en vage afspraken met talloze mensen en ja hoor: de tweede afspraak ging ook om nummer 32. Het kon natuurlijk om straat 1 i.p.v. straat 2 gaan, maar... We gaven het door aan een collega, die zou hem bellen.

Ondertussen (2) gingen we maar het gezamenlijke zwembad bekijken en een ander huis van hetzelfde type (waarvan de tuin helaas aan een vrij drukke weg grensde). Toen we terugkwamen bij nummer 32 stond daar al een grote landrover met een man strak in het pak druk te bellen: de andere agent.

Ondertussen (3) was ook de 'vertegenwoordiger' van de eigenaar gekomen; dat bleek de persoon te zijn die had gezegd dat het huis open was en we konden gaan kijken. Ook bleek hij een vriend te zijn van agent nummer 1. Agent nummer 2 was niet bepaald blij en sprak cynisch: 'two agents, one client, no key' want de schilder en de sleutel waren er nog steeds niet... Dat heb je hier dus, verschillende agenten/makelaarskantoren die hetzelfde huis aanbieden. En dan ook nog voor 3 verschillende vraagprijzen. Het is hier nog erger dan in Londen. Maar goed, het was het wachten waard. We hebben een mooi huis, op loopafstand van het gezamenlijke zwembad in de wijk die we wilden. En Sophie is blij: ze heeft een eigen (grote, luxe) badkamer met ligbad en maar liefst twee balkons! Foto's volgen nog maar deze van een ander huis van hetzelfde type geven alvast een idee.

Weekend!

Het is donderdagavond, dus weekend! Sophie heeft haar eerste week op school achter de rug. Het ging ontzettend goed. Ze heeft al verschillende vriendinnen en huppelt vrolijk rond. De ESL-leerkracht (ESL staat voor English as a Second Language) heeft haar maandag getest om te kijken hoeveel extra Engels ze nodig heeft. Tot onze verbazing vindt hij dat niet nodig. Ze verstaat al redelijk Engels en kan al wat lezen en praten. En ook omdat ze vrij slim is (dat zei de juf, hoor!) kan ze daarom gewoon met de klas meedraaien en hoeft ze niet af en toe uit de klas voor extra Engels. Het betekent wel dat ze naast Arabisch ook al Duits krijgt.

Ook Domien heeft zijn eerste werkweek achter de rug. Hij is al naar Abu Dhabi geweest voor een project bij de universiteit. Net als bij alles hier in Dubai merkt hij ook met z'n werk dat je toch een beetje sceptisch moet zijn. Toezeggingen en afspraken zijn niet allemaal even hard, en van te voren is alles 'great', 'easy' of maar 'a few minutes drive' maar dat valt zonder uitzondering altijd tegen.

Zaterdag gaan we weer een paar huizen bekijken. Woensdag hadden we ook een huis bekeken, maar dat viel tegen. Inmiddels hebben we wel contact met verschillende makelaars, dus hopelijk gaat het nu een beetje snel... Verder krijgt Domien maandag eindelijk zijn residence visum en kan dan een VAE-rijbewijs regelen. Dan mag hij ook autorijden, dat is wel fijn.

Wonen in een hotel...

Sophie vindt het wel grappig, wonen in een hotel. Wij wat minder, maar dat is vooral vanwege de afstand naar school. Op elk uur van de dag is downtown Dubai (waar ons hotel is) druk en een puinhoop. Gelukkig hebben we een suite, met een ruime woonkamer, een soort keuken met koelkast en magnetron (helaas geen fornuis) en een ruime slaapkamer.

Daar slapen we met z'n 3-en in het bed. Niet alleen omdat dat 2 meter breed is. Maar in november waren we ook in dit hotel en toen wilde Sophie niet in het erbij gezette bed slapen, dat vond ze te hard (had ze ook wel gelijk in). Daarom doen we het maar zo, is ook wel gezellig. En hopelijk maar voor heeeeeel tijdelijk.

Yvonne had vandaag een paar 'agents' gebeld, maar het is allemaal erg vaag. Ze bellen niet terug, als je ze al te pakken krijgt. Maar -als het goed- gaan we morgen een paar huizen bekijken.

Sophie's eerste schooldag

Vandaag ging Sophie voor het eerst naar school. We hadden gisteren de schoolspulletjes gekocht: uniformsetjes, gymset met logo, boeken-, zwem-, en gymtas met logo. Zelfs een petje en fleece vest met logo. Dus vanmorgen in alle vroegte gingen we op pad. Het is nogal ver rijden, ca. 40 minuten, waarvan het grootste gedeelte over de snelweg (Dubai is behoorlijk uitgestrekt). En dat dus vier keer per dag... Het verkeer is hier behoorlijk chaotisch en iedereen doet maar wat, lijkt het wel. Maar ook dat went en het is gelukkig vrij gemakkelijk om te rijden nu we eenmaal weten welke afslagen we moeten nemen. In onze huurauto zit geen navigator, maar daar heb je ook niet zo heel veel aan in Dubai. Bovendien hebben we zelf een minder voor de hand liggende maar veel minder drukke route gevonden. En nu maar hopen dat we snel een huis vinden....

Over Sophie op school: ze was enthousiast na haar eerste dag en heeft al een paar vriendinnen (maar Sarah blijft haar beste vriendin!). Haar juf (Ms. Sonette) komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en ook een van Sophie's nieuwe vriendinnen. Als Sophie iets niet begrijpt, spreken de juf en dat meisje Afrikaans tegen haar. De juf is trouwens erg aardig en ook hebben we al verschillende ouders gesproken. Iedereen is heel hulpvaardig. Kortom, we hebben alledrie een heel goed gevoel bij de school.

Gelukkig nieuwjaar!

Allereerst iedereen de beste wensen voor het nieuwe jaar! Dat 2010 maar een fantastisch jaar mag worden!

En terwijl de meeste mensen in Nederland gisteravond aan de oliebollen zaten, naar een oudejaarsconference keken en om 12 uur naar vuurwerk gingen kijken, deden wij in Dubai iets heel anders. Hier leeft oud & nieuw niet bij de mensen, donderdag was een gewone donderdagavond. Dus gingen we na het avondeten naar Starbucks voor koffie (die oploskoffie in de hotelkamer hebben we ook wel gezien) en chocolademelk-met-slagroom (het is tenslotte winter) voor Sophie.
En stonden we om 22.30 bij Carrefour (Franse grote supermarkt) een mobieltje voor Yvonne uit te zoeken. En bij Esprit rond te kijken. Heel onwerkelijk. Het was ook heel druk, zoals altijd in het weekend en vooral op donderdagavonden. Mensen gaan winkelen of naar de bioscoop.

Helaas hebben we geen vuurwerk gezien, tot grote teleurstelling van Sophie. Het werd wel op verschillende plekken afgestoken, maar niet hier in de buurt. Maar aanstaande maandagavond is de officiële opening van de Burj Dubai, met spectaculair vuurwerk (dit is Dubai tenslotte!) Daar gaan we wel naar toe. De Burj Dubai is het hoogste gebouw ter wereld.

Vandaag reden we naar Sophies school om te kijken hoe we het best kunnen rijden, toen het begon te regenen. Eerst een paar druppels maar later een plensbui en onweer. Geen zon gezien vandaag. Dus het is hier echt niet altijd mooi weer!