Wilde dolfijnen in Oman

Sophie heeft vakantie en omdat we nog weinig van de regio hebben gezien, zijn we twee dagen naar Oman (Musandam) geweest.

Oman grenst aan het noordelijkste Emiraat en is dus 'buitenland'. Aan de ene kant is het alsof je naar België of Duitsland gaat, maar ook weer niet omdat er geen vrije grensovergang is. Je moet een visumstempel halen en er zelfs voor betalen (wij als inwoners van Dubai dan wel weer een stuk minder dan toeristen, maar toch).

Omdat Musandam maar zo'n 2,5 uur rijden is vanaf Dubai, is het een populaire bestemming voor een paar dagen 'ertussenuit', of zelfs een dagtocht. Een van de dingen die je kunt doen, is een tocht maken op een traditionele, houten dhow. En dat deden wij dus ook. Als iemand zich afvraagt wat er op Sophies hoofd ligt: dat is een (levende) zee-egel.

Tussendoor stopten we een paar keer om te snorkelen, te lunchen (ook traditioneel Arabisch) en om dolfijnen te bekijken. Die zijn natuurlijk wild, maar zwemmen vaak een stukje mee met de boten.

We aten en sliepen aan boord van een andere boot, een luxe, houten zeilschip. We waren de enige gasten dus dat was extra luxe.

's Avonds gingen we nog even naar het stadje Khasab waar niets te beleven viel. Leuk voor mensen die op vakantie zijn en nog nooit een typisch Arabisch provinciestadje of dorp hebben gezien, maar voor ons was het een beetje saai. Gelukkig was het maar 5 minuten rijden vanaf de haven. Dat we met een speedboot van en naar het schip werden gebracht, maakte het toch de moeite waard.

In ieder geval, de foto's spreken voor zich!

Geen druppel benzine

Het is misschien moeiljk te geloven, maar veel tankstations in Dubai en omstreken staan droog of vrijwel droog. In de Emiraten zijn drie ketens van tankstations en een daarvan heeft problemen met de toelevering van benzine; voor de tweede keer in een half jaar. Helaas is dat ook de keten met de meeste tankstations en, nog vervelender, de enige waar taxi's mogen tanken. Lastig! Naar verwachting is het probleem aan het eind van de week opgelost.

Wat sluipt daar door de kamer?

Wie het weet, mag het zeggen. Graag zelfs, want wij weten het niet. Het insect is ongeveer 2,5 cm lang, met oranje pootjes en een oranje/zwart lijfje. Het lijkt op een wesp met voelsprieten maar kan niet heel goed vliegen.

Nadat we een foto hadden gemaakt, hebben we het insect om zeep geholpen. Het gaat tegen onze principes in, maar je ziet hier zoveel rare kruipende en vliegende insecten, torren, kevers en spinnen dat je geen risico's wilt nemen...

Hollands weer

Het begon gisteravond met stormachtige, harde wind, wat hier vrij gewoon is. Maar daarna begon het flink te onweren en te regenen, en dat is een stuk minder gewoon. In de bijna alweer anderhalf jaar dat we in Dubai wonen, hebben we nog maar twee of drie keer eerder onweer meegemaakt. Naar het dakterras dus! Omdat we aan de rand van Dubai wonen, zagen we de bliksem al van ver aankomen vanuit de woestijn.

Helaas maakt regen alles erg vies. De toch al niet al te schone auto's zagen eruit alsof iemand er een emmer modder over heen had gegooid. Toen we nog in ons vorige huis woonden, hadden we geen omkijken naar de auto's: de 'houseboy' van de buren maakte onze auto's elke week schoon. Nu is dat Sophies bijbaantje, maar ze heeft niet elk weekend tijd. Dus maar even de tuinslang erop. Ook veel ramen waren erg vies geworden. Gelukkig komt op maandag onze hulp in de huishouding, dus die kon aan de slag met een krant (ja, zo maken alle maids hier de ramen schoon; komt geen zeem of trekker aan te pas).
Verder zou Sophie voor het eerst na de lange, koude winter weer zwemles op school hebben. Dat kon niet doorgaan want er waren een paar palen bij het zwembad omgewaaid door de storm.

Het onweer bleek het begin van een grijze dag met af en toe regen. Het leek wel of we even in Nederland waren. Alleen klopte de temperatuur (30C) niet helemaal bij het Hollandse herfstweer. Je kunt niet alles hebben...

DEAR!

Sophies school stond deze week in het teken van Het Boek. Een van de onderdelen van ‘book week’ was DEAR, wat staat voor ‘Drop Everything And Read’. Als er een speciale bel klonk, moesten de kinderen stoppen met wat ze aan het doen waren en gaan lezen. Ook thuis moesten ze zoveel mogelijk minuten lezen. Het doel was om met z’n allen 1 miljoen minuten te lezen. Omdat Sophies schoolcampus zoals de meeste scholen hier voor kinderen van 4 t/m 16 jaar is, zijn er veel leerlingen. Maar een miljoen minuten lezen is veel, zelfs met zo'n 700 leerlingen, dus of het streefgetal gehaald is…Sophie heeft in ieder geval haar best gedaan.

Een ander onderdeel van de boekenweek was dat de kinderen zich als hun favoriete boekkarakter mochten verkleden. Zie de foto’s voor de parade! Sophie was als heks verkleed (lichtgrijze tuniek).