Piano met vleugels

Nadat we in december konijn Tommie al naar Dubai lieten vliegen, was het nu de beurt aan onze piano.

Het zit namelijk zo. In Nederland hadden we een digitale piano. Destijds leek het beter om die niet mee te verhuizen naar Dubai (“het is maar voor een paar jaar”, “we weten niet of we er wel plaats voor hebben” etc). Maar ja, de ruimte is er en het is toch wel fijn om een piano te hebben. Domien speelt graag en Sophie heeft natuurlijk dé leeftijd om iets te doen op muzikaal gebied.


Toen we in Nederland waren, besloten we uit te zoeken hoeveel het zou kosten om de piano te verschepen. Hoewel het geen loodzware ‘gewone’ piano is, is het ding toch redelijk zwaar. De kosten bleken enorm mee te vallen, dus bracht Domien de piano (inmiddels gedemonteerd!) naar de centrale verzendhal op de laatste ochtend dat we de huurauto hadden. Daar bleek echter dat het goedkoper was om de piano met een vliegtuig mee te laten gaan dan met een schip (!).

Na het invullen van talloze formulieren en uren wachten, kwam Domien dan toch thuis met de piano. Op zijn verjaardag nog wel! En Sophie is al druk aan het oefenen…zie foto.

Ramadan

Deze keer een educatieve bijdrage: ramadan in een notendop.

In Nederland is ramadan natuurlijk geen onbekend verschijnsel meer. De meeste mensen zullen wel weten dat moslims vier weken lang tussen zonsopgang en –ondergang niets mogen eten en drinken. In Nederland hebben moslims het vrij zwaar; in Dubai wordt het vroeger donker en mag er al om 18.45 uur weer gegeten en gedronken worden. Het breken van de vast vieren moslims met een ‘iftar’-maaltijd, die begint met het eten van een dadel.

Hier in Dubai organiseren hotels, restaurants en winkelcentra iftar-buffetten, soms in speciale iftar-tenten. Er komen dan allemaal lekkere en meestal zoete gerechten op tafel, met veel dadels, fruit en noten. Voor mensen die bij familie thuis op bezoek gaan, zijn er speciale soaps op televisie. Eén aflevering voor elke iftar-avond; de ontknoping van de serie is op de laatste avond.

De reden voor het vasten is met name solidariteit met de armen die honger lijden. Maar het is ook de tijd voor introspectie. Tijdens de ramadan geven mensen veel aan goede doelen. Overigens zijn het in Dubai niet alleen de oorspronkelijke bewoners en Arabieren die vasten; ook veel mensen uit Azië zijn natuurlijk moslim.

Omdat Dubai een islamitische staat is, merken wij natuurlijk meer dan in Nederland iets van de ramadan. Los van de iftar-tenten en de vele dadels en noten in de supermarkten, geldt een rook-, eet- en drinkverbod in het openbaar. Je mag wel voedsel en drinken kopen, dus supermarkten, broodjeszaken en fastfoodketens zijn gewoon open. Maar je moet het opeten of opdrinken op een plek waar een moslim je niet kan zien.

Domien mag op kantoor bijvoorbeeld aan zijn bureau niet een kopje koffie drinken of een broodje eten. Dat mag nu alleen in de koffiehoek, niet zichtbaar voor zijn moslimcollega’s. Collega’s (vooral de niet-moslims) die roken hebben helemaal pech: binnen roken mag nooit, maar buiten roken mag nu ook niet. Een goed moment om te stoppen dus! Anders dan je zou verwachten is ramadan geen goed moment om even wat kilootjes kwijt te raken: veel mensen komen juist aan in deze periode. Niet alleen is het soort voedsel calorierijker dan normaal, maar er wordt ook veel meer gegeten. En weggegooid...

Mooie foto-reportage over ramadan: http://gulfnews.com/in-focus/ramadan/muslims-around-the-world-mark-ramadan-1.666839

Home sweet home (?)

We zijn weer terug in het warme Dubai, na ruim twee (Domien) en vier (Sophie en Yvonne) weken Nederland. Het is weer even wennen: veel zon in plaats van veel buien, zand en woestijn in plaats van bos en weilanden, geen water uit de kraan drinken maar uit de waterdispenser (kraanwater is wel veilig genoeg om te drinken, je wordt er niet ziek van; maar de meeste mensen drinken het niet omdat a) het niet lekker is, b) het vaak lauw of zelfs warm is, c) ze de leidingen en wateropslagtanks niet vertrouwen).

Het was wel echt thuiskomen, ook voor Sophie is Dubai meer thuis dan Nederland. Helaas is de airco in onze slaapkamer nog niet gerepareerd. We slapen dus nog steeds in de logeerkamer maar er zijn ergere dingen. Zoals helaas nr. 2: toen we de kraan in de keuken even goed lieten doorlopen, kwam er water uit het vloerputje. De badkamers, wc en keuken hebben hier een afvoer in de vloer om gemakkelijk schoon te maken (?). Het water dat de keuken instroomde was helaas niet schoon, er dreven dode en levende maden en larven in... `Vandaag` komt er maar weer eens ´iemand´ langs van het klusbedrijf. We kennen hun nummer inmiddels uit ons hoofd.

foto: Sophie met haar nichtjes op Ameland

We hebben in ieder geval een leuke tijd gehad in Nederland: veel vrienden, familie en buren gesproken. Een heleboel helaas ook niet omdat de weken voorbij vlogen. Sophie heeft met veel vriendinnen gespeeld. En ook gelogeerd bij haar beste vriendin Sarah, en bij opa en oma, bij oma Itta, bij haar nichtjes op Ameland... Sophie had een supertijd. Toen ze in de laatste week een keer al slaapwandelend haar bed zocht, wisten we dat het tijd werd om weer naar huis te gaan.


Foto: met Sarah in de dierentuin