Goed idee maar...

Sinds we hier wonen, zijn al verschillende mensen veroordeeld tot een gevangenisstraf vanwege 'onfatsoenlijk gedrag' als zoenen en dronkenschap in het openbaar, samenwonen of ongetrouwd een kind krijgen. Of vanwege een ongedekte cheque of kleine schuld. Vaak gaat het om Westerse toeristen of expats, die niet (voldoende) op de hoogte zijn van de conservatieve, Islamitische wetgeving in Dubai. Deze gebeurtenissen staan breed uitgemeten in de kranten, zowel hier als in Engeland.

De overheid heeft bedacht dat het een goed idee is om de regels en wetten via internet toegankelijker te maken voor bezoekers en inwoners. Maar...de teksten zijn voorlopig alleen beschikbaar in het Arabisch. Wat was ook alweer de doelgroep? En 'voorlopig'?

Gelukkig kunnen we op de website van 'Gulfnews' nalezen wat in Dubai acceptabel is en wat niet.

"I need a maid!"

Nee, dit is niet wat Yvonne riep nadat het zoveelste stormpje een zandlaag op de vloeren, deuren, ramen en in de gordijnen achtergelaten had. En ook niet vanwege de verse zandhoopjes op de nét geveegde balkons en het terras.

Het was een -weliswaar grappig bedoelde- uitspraak van een van de meisjes op Sophies verjaardagsfeestje. De creatieve activiteit (zie foto) zorgde namelijk voor een vieze tafel. In Dubai hebben veel mensen een inwonende 'maid' (een werkster). Dus dan krijg je dat...

Sophie was in ieder geval in haar nopjes met haar feestje. Ondanks dat we elf meiden moesten zien te vermaken, ging het buitengewoon goed. En nadat alle glitters, snoepjes en popcorn in de stofzuiger waren verdwenen, kon het weekend eindelijk echt beginnen.

Wonen in een islamitisch land

Yvonnes moeder is weer thuis. Ze heeft overigens geluk gehad. Ze vloog vorige week in de nacht van woensdag op donderdag via Wenen terug. Twee uur voor het luchtruim boven Nederland sloot, kwam ze aan in Amsterdam…

Maar goed, het is weer ‘back to normal’ en tussen het regelen van Sophie’s verjaardagsfeestje (aanstaande vrijdag) door: een nieuw stukje op Woestijnbloem.

We hebben al geschreven over rijden, wonen en werken in Dubai. Maar misschien vragen veel volgers zich af hoe het eigenlijk is om in een islamitisch land te wonen. En of we er überhaupt iets van merken.


Foto: Sophie in Jumeirah Moskee met een Koran.










Als je in een winkelcentrum loopt, merk je er weinig van. De meeste winkels komen uit Europa, de VS of Oceanië. Het is dus bijna alsof je in Engeland of Frankrijk in een winkelcentrum loopt (heerlijk). Maar als je oplet zijn er wel een paar dingen waardoor je merkt dat je toch echt in het Midden-Oosten loopt te shoppen.

Hint 1: plotseling stopt de muziek en de oproep tot gebed klinkt – en niet zo zachtjes ook.
Hint 2: je ziet veel oorspronkelijke bewoners, de Emirati, in traditionele kleding winkelen.
Hint 3: de borden met het verzoek je netjes te kleden, bijvoorbeeld knieën en schouders te bedekken. Dat doen wij inmiddels uit respect, niet omdat het niet mag. Zo geïntegreerd zijn we al.

Overigens gelden op het strand en in zwembaden weer andere regels: daar mag je gewoon in bikini rondlopen.

Nog een niet echt subtiele aanwijzing: er zijn heel veel moskeeën in Dubai. Ook twee in onze wijk maar gelukkig wonen we er redelijk ver vandaan. We worden dus niet ‘s avonds héél laat of ‘s ochtends héél erg vroeg gewekt. Maar soms het is handig: “O, is het al half een? Tijd om te lunchen” et cetera.

En dan zijn er de soms wat onduidelijke wetten over (on)fatsoenlijk gedrag. Voorbeelden van dingen die strafbaar zijn: kussen in het openbaar, samenwonen, ongehuwd een kind krijgen, dansen in het openbaar (behalve voor professionele dansers). Met elkaar een zoen geven of hand-in-hand lopen is het een loterij: heb je de pech dat iemand zich er aan stoort en de politie belt, dan kun je een boete krijgen of zelfs in de gevangenis belanden. Vooral als je niet getrouwd bent; het huwelijk is hier vrij heilig dus dan gelden andere maatstaven. Maar ook hieraan houden we ons uit respect voor de lokale Moslim-bevolking.

En toen de taart op was...

Nadat Sophie gisteren - in één keer- de negen kaarsjes had uitgeblazen, namen we een stuk van de verjaardags taart met de visite, ofwel oma Itta.

Slagroomtaarten verkopen ze hier gelukkig ook en het smaakte goed! Domien was 's middags vrij, dus dat was helemaal gezellig.

Daarna gingen we naar Ibn Battuta Mall, met stip het mooiste winkelcentrum in Dubai. Het is verdeeld in een aantal landen zoals China, Egypte, India en Tunesië. Elk stuk is helemaal in de sfeer van dat land gebouwd en gedecoreerd. In 'India' staat bijvoorbeeld een metershoge olifant en er is een prachtig versierde koepel in 'Perzië'. Dat klinkt kitscherig - en dat is het ook - maar je kijkt je ogen uit. En als we eerlijk zijn, het is echt mooi. Ook al is het nep. Maar misschien zijn we daaraan al helemaal gewend, na vier maanden Dubai.

Bij Ibn Battuta Mall kun je in een luchtballon. Die blijft wel vastzitten aan een touw, maar gaat wel een flink stuk de lucht in. Vanuit daar kun je bijvoorbeeld The Palm Jumeirah zien. Of de skyline van Dubai en de beroemde/beruchte Sheikh Zayed Road (zie onderste foto).




Minder geschikt voor mensen met hoogtevrees. Maar wel heel leuk om een keer te doen.

Feest in Palm Groves street!

Het is vandaag feest: Sophie is jarig!
We moesten extra vroeg opstaan zodat ze kadootjes kon uitpakken, maar dat vond Sophie natuurlijk niet erg.

Ook waren er veel kaarten uit Nederland, dus dat was helemaal goed. Sophie's juf van de school in Nederland had samen met een paar vriendinnetjes een e-mail gestuurd. Echt heel leuk allemaal.


Op school zong de klas voor haar. En niet alleen 'Happy Birthday' maar ook de Duitse, Arabische, Deense, Spaanse, Afrikaanse en Franse versie.

En na school was er natuurlijk taart met 9 kaarsjes!

Varen in de woestijn

Het voordeel van het hebben van logees is dat je toeristische dingen doet. Natuurlijk is shoppen in een mall een van dé trekpleisters voor toeristen in onze cultuur-vrije woonplaats. Maar gisteren deden we een 'dinner in the desert'. Na een wilde rit door de woestijn kwamen we aan in een bedoeïnenkamp (nep uiteraard) waar we een 'traditionele' barbecue kregen.


Maar ook een ritje op een 'schip van de woestijn' (een kameel dus) ontbrak niet.


Sophie en Yvonne kregen een mooie henna-tekening op hun hand en natuurlijk was er een optreden van een buikdanseres.

Picknick op het strand bij ondergaande zon

We hebben bezoek: Yvonne's moeder logeert twee weken bij ons. Gisteren gingen we om een uur of 5 naar het strand (Jumeirah Beach voor de kenners). Het was nog lekker warm, en ook het water is al heel lekker. Domien ging in zee zwemmen, maar Sophie had er al snel genoeg van toen ze kwallen en een dode vis zag.

Het is hier rond een uur of 7 donker dus we konden al snel genieten van de ondergaande zon. Met de Burj Al Arab (bekend hotel in de vorm van een zeil -zie foto) links van ons en een mooie, witte moskee achter ons was het een bijzondere picknick. Zeker toen vanuit de inmiddels prachtig verlichte moskee de oproep tot gebed klonk.